گیاهشناسی فلفل قرمز
جنس Capsicum از خانواده Solanaceae است از نظر گیاهشناسی بوته ای و یکسا له است و ارتفاع آن 75/0 تا 8/1 متر می رسد. برگها ساده و متناوب هستند و به اشکال بیضی و نیزه ای با حاشیه صاف دیده می شود. دارای گلهای کوچک به ابعاد 5/1 سانتی متر به رنگ سفید و بنفش و به صورت خوشه های دو یا چند تایی دیده می شود. میوه به صورت سته و به اشکال استوانه ای، تخم مرغی، مستطیلی و دوکی شکل دیده می شود. در هنگام رسیدن رنگ میوه ها قرمز می شود. میوه ها بین 12 تا 25 سانتی متر طول دارند. دانه ها 7 میلی متر طول دارند و به رنگ زرد دیده می شوند. دانه ها قرص مانند هستند و به صورت صاف، خاردار و دارای برآمدگی دیده می شوند. 5 گونه از این جنس شامل Capsicum annuum، Capsicum baccatum، Capsicum chinense، Capsicum frutescens و Capsicum pubescens اهلی شده است. فلفل قرمز بومی مکزیک است و گونه چیلی توسط بومیان آمریکا کشت و کار می شد. گونه های فلفل جز قدیمیترین محصولات زراعی آمریکا هستند. فلفل قرمز در آمریکای مرکزی و جنوبی و در مناطق گرمسیری مثل هند و چین کشت کار می شود.
مواد موثره فلفل قرمز
جنس Capsicum حاوی املاح معدنی کلسیم، منیزیم، فسفر، پتاسیم، سدیم، روی، مس، منگنز و سلنیم است. همچنین دارای ویتامین C، ویتامین A و ویتامین های گروه B، اسیدهای چرب اشباع و غیر اشباع و فیتو استرول می باشد.
گونه های جنس Capsicum به عنوان عامل طعم، رنگ و منبع تندی استفاده می شوند. منبع تندی در گیاهان فلفل گروهی از ترکیبهای آلکالوئیدی شامل کاپسایسینوئید ها (CAPS) هستند و در میوه ها تولید می شوند. از نظر ساختمان شیمیایی CAPS ها مشابه پیپرین در فلفل سیاه و سفید و زینجرون در زنجبیل می باشند.
کاپسایسین (Capsaicin) فراوانترین کاپسایسینوئید است و میزان آن (6/48 %) بر آورد شده است سایر ترکیبهای کاپسایسینوئید شامل دی هیدرو کاپسایسین، نور دی هیدرو کاپسایسین، هوموکاپسایسین و هومو دی هیدرو کاپسایسین است که مقادیرآنها کمتر از 10 % است. کاپسایسین کریستال سفید محلول در چربی است که از هومو وانیلیک اسید مشتق می شود. آلکالوئیدهای استروئیدی شامل سلانین (Solanine)، سلانیدین (Solanidine) و سلاسدین (Solasodine) در گیاه فلفل وجود دارد
مهمترین رنگیزه های فلفل شامل کاپسانتین (Capsanthin)، کاپسوروبین (Capsorubin) است که به ترتیب 30 تا 60 درصد و 6 تا 18 درصد از مجموع کارتنوئیدهای میوه را تشکیل می دهند علاوه بر آن دارای کاروتن، لوتئین، زآگزانتین و کوکوربیتا زآ گزانتین است.
اسانس فلفل قرمز
اسانس گیری از فلفل با استفاده از پودر فلفل و روش تقطیر با بخار آب و تقطیر با آب و بخار صورت می گیرد. درصد اسانس از 1/0 تا 6/2 درصد گزارش شده است ترکیبهای عمده اسانس شامل بنزآلدئید، 2-methoxy-3-isobutyl-pyrazine، Z-بتا-اوسیمن، 4-hydroxy-2,5-dimethyl-3(2H)-furanone و β-ionone است
اطلاعات تجاری فلفل قرمز
مهمترین کشورهای تولید کننده فلفل قرمز ، کشورهای هند، چین، اندونزی، اتیوپی و مکزیک می باشند. کشورهای تولید کننده پاپریکا شامل مجارستان، اسپانیا، پرتقال، آفریقا و آمریکا می باشند. مجارستان یکی از تولید کننده های مهم پاپریکا می باشد و 800 هکتار زمین زراعی به کشت پاپریکا اختصاص دارد بزرگترین تولید کنندگان فلفل چیلی کشورهای هند و چین می باشند.
بر اساس اطلاعات سایت ITC بزرگترین صادر کنندگان فلفل کشورهای هند، ویتنام، چین، برزیل، اسپانیا و اندونزی می باشند. بزرگترین کشورهای وارد کننده فلفل کشورهای ایالات متحده آمریکا، چین، آلمان، تایلند و هند هستند
کاربردهای فلفل قرمز
فلفل قرمز در صنایع غذایی
عموما فلفلها قرمز، چیلی و پابریکا برای ایجاد رنگ، طعم و تندی در صنایع غذایی استفاده می شوند انواع فرآورده های فلفل قرمز شامل ترشی فلفل، سس و پودر چیلی، فلفل خرد شده همراه با دانه یا بدون دانه و فرآورده های اولئورزین می باشد. سایر فرآورده های محتوی فلفل قرمز شامل سالسا تازه و فرآوری شده، پودر کاری، ادویه باربیکیو و پودر چیلی است.
خواص دارویی فلفل قرمز
فلفل قرمز در طب سنتی
در طب سنتی Capsicuum annuum برای دندان درد، محرک، ضد نفخ، یبوست، کرامپ، سرما خوردگی، سرفه، آسم، افزایش جریان خون، درمان روماتیسم، بهبود دردهای عضلانی شانه، بازو و ستون فقرات استفاده می شود. محصولات دارویی ضد درد حاوی کاپسیاسین شامل کرم حاوی 75/0 % کاپسیاسین و ضماد یا مشمع حاوی 3 % اولئورزین می باشد.
اهمیت فلفل قرمز در طب جدید
بر اساس مقالات مروری منتشر شده فلفل دارای خواص زیر می باشد
فلفل در بهبود دردهای مزمن، ضد سرطان (اثرات سمیت سلولی و ضد رگزایی)، ممانعت از زخم معده، ضد انعقاد خون، ضد میکروبهای (Salmonella typhimurium, Pseudomonas aeruginosa, Klebsiella pneumonia, Micrococcus sp, Bacillus, E. coli)، ضد ویروس، ضد قارچ، ضد حشره، ضد انگل، آنتی اکسیدان، بهبود سیستم ایمنی، اثرات ضد التهاب، ضد درد، بهبود سیستم قلبی عروقی و اثرات ضد چاقی نقش دارد.
